Εγκατάλειψη της αγροτικής γης παρατηρείται σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές της χώρας, τα τελευταία χρόνια, γεγονός που εκπέμπει σήμα κινδύνου για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα και της ελληνικής υπαίθρου.
Τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι αποκαρδιωτικά, καθώς σε αγροτικές περιοχές, όπως για παράδειγμα στη Νάουσα στην Ημαθία, η χέρσα γη, σύμφωνα με τον Τοπικό Οργανισμό Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ), αγγίζει το 50%, όταν πριν από περίπου 15 χρόνια το ποσοστό των μη ποτιστικών αγροκτημάτων στην ευρύτερη περιοχή της μακεδονικής πόλης ήταν στο 34%. Δραματική είναι η εικόνα και σε περιοχές της Στερεάς Ελλάδας, όπου οι ακαλλιέργητες εκτάσεις που βρίσκονται σε αγρανάπαυση… αγγίζουν το 40%!
Όπως προκύπτει, επίσης, από το ρεπορτάζ των ανταποκριτών της «ΥΧ», εκτός από την Ημαθία και τη Στερεά, εγκατάλειψη της αγροτικής γης παρατηρείται σε νομούς της Θράκης (κυρίως στον Έβρο και τη Ροδόπη) και σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές της Θεσσαλίας.
Αντίθετα, δεν παρατηρείται η τάση της εγκατάλειψης αγροτικής γης στη Δυτική Ελλάδα, όπου επεκτείνονται οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις (π.χ. με φράουλες), αλλά και στα πεδινά περιοχών της Κεντρικής Μακεδονίας, όπως για παράδειγμα στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης – Λαγκαδά.
Θράκη: Αυξάνονται η ακαλλιέργητη γη και τα κοφτολίβαδα
Μετά τη νέα ΚΑΠ αυξάνονται οι εκτάσεις των αγροτεμαχίων που δηλώνονται ως αγρανάπαυση ή κοφτολίβαδα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΓΕΩΤΕΕ Θράκης, Τριαντάφυλλο Παπαδάκη, η ακαλλιέργητη γη στη Θράκη αυξάνεται, όπως αποτυπώνεται και στις δηλώσεις καλλιέργειας των αγροτών της Θράκης. Τα στοιχεία είναι πιο δραματικά για τους νομούς Έβρου και Ροδόπης. Ο τελευταίος, μάλιστα, εμφανίζεται να πρωταγωνιστεί πανελλαδικά σε κοφτολίβαδα, δηλαδή ο παραγωγός αφήνει να μεγαλώσει το χόρτο φυσικά και το θερίζει για τη σίτιση των ζώων εκτροφής.
«Από το 2010 κι έπειτα το πρόβλημα μεγεθύνεται. Αιτίες είναι η γήρανση του πληθυσμού και η χαμηλή κερδοφορία εξαιτίας της αύξησης του καλλιεργητικού κόστους που καθιστά τη διαδικασία της καλλιέργειας της γης είτε με πολύ μικρή κερδοφορία είτε ασύμφορη λόγω συχνών ζημιογόνων χρονιών», τονίζει. Το βαμβάκι, τα σιτηρά και ο καπνός εγκαταλείπονται ως καλλιέργειες και οι παραγωγοί εισπράττουν τη Βασική Ενίσχυση, δηλώνοντας τα χωράφια είτε ως αγρανάπαυση είτε κοφτολίβαδο και πλην λίγων εξαιρέσεων δεν θερίζουν.
«Αυτό συνεπάγεται τη μείωση του αγροτικού ΑΕΠ που έχει μεγάλη επίπτωση σε ολόκληρη την οικονομική ζωή της Θράκης. Η μείωση της αγροτικής παραγωγής επέρχεται και με τη ραγδαία αύξηση των εκτάσεων με φωτοβολταϊκά πάνω σε γόνιμη και πολύ παραγωγική γη, βάζοντας σιγά-σιγά σε κίνδυνο τη διατροφική επάρκεια της χώρας, που συνεπικουρείται από την κλιματική αλλαγή», σημειώνει. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να αλλάξουν πολλά στη στοχοθεσία της αγροτικής πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πηγή ypaithros.gr
