ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ…Ανοιξιάτικα κάλαντα που τραγουδάνε τα παιδιά την 1η του Μάρτη ή στις 21 Μαρτίου (εαρινή ισημερία).
Ετσι γέμισαν οι δρόμοι της Αλεξ/πολης με παιδικές φωνές “με τα χελιδονίσματα” από τους μαθητές της Γ΄. τάξης του Γ΄. Δημοτικού μας Σχολείου.Μια πολύ όμορφη, ασυνήθιστη όμως εικόνα για την “πολύβουη” Αλεξ/πολη.Τα χελιδονίσματα είναι ένα αρχαίο έθιμο όπου τα παιδιά γιόρταζαν το τέλος του χειμώνα ( 1η Μαρτίου ή 21η Μαρτίου – Εαρινή Ισημερία) και τον ερχομό των χελιδονιών και της άνοιξης. Κρατώντας το ομοίωμα ενός χελιδονιού, τριγυρνούσαν στην πόλη και τραγουδούσαν τη «χελιδόνα». Ο κόσμος τους έδινε διάφορα κεράσματα.Το έθιμο της «χελιδόνας» συνεχίστηκε σε πολλές περιοχές τη Ελλάδας ως τα νεότερα χρόνια.. Περνούσαν σε ένα ραβδί, ένα καλάθι με φύλλα κισσού. Στην άκρη του ραβδιού στερέωναν ένα ξύλινο χελιδόνι που είχε κουδούνια στο λαιμό του . Με αυτό τριγυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, το κουνούσαν και τραγουδούσαν τα «χελιδονίσματα». Η «χελιδόνα» είναι μια ξύλινη κατασκευή στολισμένη με άσπρες και κόκκινες κορδέλες. Στο πάνω μέρος έχει ένα μικρό ξύλινο χελιδονάκι, που μπορεί να γυρνά γύρω – γύρω. Όταν η «χελιδόνα» γυρίζει, οι κορδέλες, που είναι στερεωμένες πάνω στο χελιδονάκι, πέφτουν μέσα στο σπίτι του νοικοκύρη, για να έχει «μπερεκέτια», δηλαδή, να του πάει καλά η νέα σοδειά. Αυτός για αντάλλαγμα, τους έδινε αυγά. Αυτό γινόταν και στο σπίτι κάθε οικογένειας . Βάζανε πάνω στο χελιδόνι το Μάρτη, δηλαδή τα κορδελάκια, τραβούσανε το σχοινί και σε όποιο άτομο της οικογένειας έπεφτε, αυτός ήταν τυχερός…
Δημήτρης Βραχιολογλου